خواهم که در این غمکده آرام بمیرم
گمنام و سفر کرده و بی نام بمیرم
کس نیست که آزاد کند مرغ دلم را
پر بسته و دل خسته در این دام بمیرم
من کام دل از جلوه حسن تو گرفتم
هر چند در این معرکه ناکام بمیرم
تاریخ : چهارشنبه 91/4/7 | 11:48 عصر | نویسنده : مهدی | نظرات ()
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
